W ostatnich latach coraz częściej doświadcza się braku katechezy dorosłych zarówno w praktyce duszpasterskiej i katechetycznej, jak i w naukowej refleksji nad katechezą. Przekonanie takie wielokrotnie wyrażali m.in. uczestnicy I Kongresu Teologii Praktycznej, który odbył się w 2016 roku, a także członkowie Stowarzyszenie Katechetyków Polskich podczas swego dorocznego zjazdu w roku 2017. Rangę katechezy dorosłych i jej potrzebę potwierdzają również dokumenty katechetyczne. Jak przypominał papież Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej Catechesi tradendae, „jest to najznakomitsza forma katechezy, ponieważ zwraca się ona do osób wykonujących największe zadania i w ogóle zdolnych do życia według Orędzia Chrześcijańskiego i to z jego pełni”.

Mając na uwadze ważność zagadnienia, postanowiliśmy uczynić katechezę dorosłych wiodącym tematem tomu 14 naszego rocznika. Treść korpusu niniejszego numeru „Studiów Katechetycznych” stanowią artykuły przypominające podstawowe zasady i kierunki katechezy dorosłych w Polsce i jej miejsca w działalności duszpasterskiej. Znalazły się tam również naukowe rozważania zmierzające do odnalezienia optymalnych form i sposobów realizacji katechetycznej posługi Słowa adresowanej do dojrzałych odbiorców. Takie ujęcie zagadnienia nie tylko rozwija refleksję naukową, ale także zawiera liczne wskazania dla praktyki katechetycznej i duszpasterskiej.

Poza katechezą dorosłych, w tegorocznym tomie nie zabrakło innych zagadnień katechetycznych, będących odpowiedzią na aktualne wydarzenia czy okoliczności, jak analiza wskazań Konferencji Episkopatu Polski dotyczących przygotowania do sakramentu bierzmowania z 2017 roku czy rozważania nad posługą katechety we współczesnej szkole. Nasi Autorzy przybliżają też katechetyczny wymiar formacji w ruchach i stowarzyszeniach, próbują ocenić postępujące zjawisko pentekostalizacji Kościoła, zaś w odniesieniu do szkolnego nauczania religii – obecność edukacji medialnej i mediów w podręcznikach do religii dla gimnazjum. Nie zabrakło również echa nie tak dawnych Światowych Dni Młodzieży i ukazania religijności ich uczestników w świetle badań socjologicznych. Wreszcie została przypomniana nieco dziś lekceważona wartość wychowania przez pracę, na przykładzie Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.

Ufam, że lektura każdego z powyższych artykułów będzie ubogacająca i posłuży praktyce katechetycznej lub dalszej refleksji naukowej. Stanie się także inspirująca dla podejmowanych w niedalekiej przyszłości prac nad nowymi podręcznikami do religii i organizacji katechezy w parafii.

dr Aneta Rayzacher-Majewska
Sekretarz Redakcji „Studiów Katechetycznych”